..MUTLULUĞUN RESMİNİ ÇİZDİM..

Bu bahar mutluluk çubuğunu salladı ve bende nasibimi aldım.. bir sürü pırıltı başımın üstün parlıyor.. öylesine güzel günler saatler günler geçiriyorum ki:
“Beni sevdiğini söylemeyi esirgemeyen şahane insanlarla”..
Bu pırıltıların arasında öyle bir tanesi vardı ki kendi kendimle paylaşırken bile masal bozulacakmış gibi geliyordu..Son ana kadar sevinmeyi kendime çok gördüm yokmuş gibi davrandım olurda ya gerçek olmazsa diye!!..Ama oldu geldiler öylesine şımarttılar ki beni sevgileriyle çoştum ve mutluluktan payım ne ise hepsini aldım..Bir çocuk gibi çok sevindim çok mutlu oldum ve arkadaşlığın,dostluğun,sırdaşlığın keyfini sürdüm adını tekrar yazdım..

Cumartesi sabahı sıcacık yataklarını Antalya'yı ve ailelerini bırakıp beni özledikleri (ki karşılıklı burnumda tütüyordu ikisinin de özlemi) 7 uçağına binip gelen benim canım arkadaşlarımı aynı gün dönüş için gece 22 kadar beraberdik..Sanki saatler vardı!!Ama yokmuş o kadar hızlı geçti ki ama masal yaşandı..Harikulade saatler yaşadık sohbetin,dedikodunun,kahkahaların dibine vurduk. Yazın planlarını yaptık..Hızımızı alamadık yaşlılık planlarımızı bile yaptık..Ben onları gezdirmeye çalıştıkca onlar sadece beraber olmamın keyfini sürme derdindeydiler..Evet bende soluksuz yerimden kalkmadan onların gözünün içine bakıp dakikaların keyfini sürmeye çalışmak istiyordum ama madem gelmişlerdi mekanlarla da güzelleşmeliydi saatlerimiz..
Yedik,içtik ama her keyfin sonu gibi saat geldi..Planladığım yetiştirmediğim programlar bir diğer seyahatlerine kaldı...En zoru da bu vedalardır ya..Zordu ama tekrar görebilme ihtimali her şeye değerdir..
Bana arkadaşlığın anlamını,adını bir kez daha hatırlatan,yazdıran bu şahane iki kadına sonsuz teşekkürler..Her zaman olması gereken yerde ve zamanda yanımda olmayı bildikleri için sade tutarlı ve gerçekci oldukları için..