..PEŞİ SIRA..

Günler süratle giden bir trenin penceresinde görüntülerin birbirine karışma hızında geçmekte. Yapılanlar, yapılacaklar!! Bugünküler, yarınkiler, geçmiş günden kalanlar, öbür hafta sonundakiler hatta öbür ayda yapılacaklar ekleniyor vagonlanları çeken trene peşisıra..

Kimi zaman yorgunluktan mı bilinmez hızını durdurup birikenlere bir göz atıp yükü hafifletmeye çabalıyorsun acilleri yetiştir yetişmeyecekleri ertele derken aslında bitirdiğini sandığın ne varsa ardından yenileriyle devam etmekte.. Yeni yollar, yeni yöntemler arıyorsun bir yandanda.. Yanından senden daha az yükü olduğunu düşündüğün hızla geçip gidenlere bakakalıyorsun nasıl yetiştiriyorlar nasıl hallediyorlar diye, hatta birazda şaşkınlıkla.. Sonra bir diğerine bakıyorsun sonu gelmez vagon sayısının ağırlıyla yol almaya çalışıyor bu seferde seviniyorsun en azından halledebileceklerinin, halledilemeyecek ağırlıkta olmalarının saflık derecesindeki mutluluğuyla.. Bazen de bir el tutuyor seni seviniyorsun.. Ama öylesi kısa sürüyor ki ve en nihayetinde yalnız olduğunu biliyorsun,bu durum yıkmıyor seni; çünkü yılmayacak, yıkılmayacak yaşlarda olduğunu biliyorsun dileğinin tüm peşisıra gelenlere rağmen raydan çıkmamak olduğunuda bilerek ve özgüvenle yoluna bakıyorsun..

Ardından bir film de geçen replik aklına geliyor.
“Ekmenin bir zamanının olduğu gibi,biçmesinde bir zamanının olduğunu”..

Tık: http://fizy.com/#s/1d7flg Pink Floyd - Time