19 Şubat 2008

..BOŞLUK, HİÇLİK, YOKLUK..


Bazı hayatlar ‘TEK’ kişiliktir…

yalnız doğar insan..herkes kendi yaşam hikayesininde kahramanıdır.. yaşadıklarındır seni sen yapan ve şekilde alırsın zamanla...yaşadıklarının bıraktığı izlerse sanadır sadece..izlerin sende bıraktığına bir bakarsın ki ‘insan' olmuşsun...ardında canın yanmaya başlayınca da anlarsın ki!!! büyümüşsün...acıtmaya meraklı o kadar insanı görünce de şaşarsın..sen büyüdükçe yaşam hikayende renklenir, hikayenin tek kahramanı olmak ağır gelir.. paylaşmak istersin...acıyla karışık seversin birini...sanırsın ki paylaştıkça azalacak acılar..azalır da aslın da omzunda ki yük; içindeki ağırlık.. paylaştıkça azaldığı inancına o kadar çok kaptırırsın ki kendini..yaşam hikayenin içinde ki en özel sayfaları istesen de yırtıp atamadığın,bir türlü koparamadığın o sayfaları..sen kaparsan da kendiliğinden açılan sayfaları anlatır büyük bir özenle muhafaza ettiğin seni sen yapan anları paylaşırsın defalarca.. paylaşmak o kadar hafifletici gelir ki unutursun yaşamın aslında 'tek' kişilik olduğunu...ve bir bakarsın tekrar canın yanmaya başlamış...ve hatırladığın bu bildik duyguyla kendine gelmeye çalışırsın.. bir bakarsın ki paylaştığını düşündüğün süreç de aslında senin yaşanmışlıkların yok sayılmış..senin yaşamına senin haberin olmadan dahil olunmuş..ve senin hikayeni başkası yazmaya başlamış..


9 yorum:

Deniz dedi ki...

Ne güzel bir yazı böyle... Tek kişilik anları özlediğimi anımsatan, çok kişilik hayatıma şükrettiren bir yazı...

Nazkız dedi ki...

Bana biraz karamsar geldi, hayat ne paylaşmadan çekilir ne de tek başına diye düşündüm ilk okurken. Ama ikinci kez okuyunca biraz da hak verdim aslında, gerçekten de paylaştığını düşündüğün süreç de bir bakıyorsun yaşanmışlıklar yok sayılıyor...

Neyse yine de hayata bardağın dolusunu görerek yaklaşmak lazım, yaşanmışlıklar, paylaşımlar ve çok kişilik hayatlarımız adına şükretmek lazım Deniz'in dediği gibi....

Bu arada döndün mü sen???

aytac dedi ki...

ARTIK İSİMSİZ DEĞİLİM BEN -:)

Özlemek, özlenmek, sevmek, sevilmek, sım-sıkıca sarılmak,
o bedenin canini, kanını hissetmek, sevişmek.. Hangisi kolay vazgeçilir hazlar ki?

Peki bu kadar yalnızlıktan korkuyor, yaşanılan güzellikleri,
paylaşımı bir daha yaşayamamak endişesiyle kaybedeceğimiz
değere ağlıyorsak niye bu kadar ince hesaplar..

Sıkıca, hiç bitmeyecekmiş gibi o güzelliği, huzuru sonuna kadar yaşamak varken neden korku ??

Aşkı da ölümsüz kılan,
YİTİRME korkusudur..

ayt’den aytac..

gaykedi dedi ki...

çıplak dünyaya gelip öbür tarafa gene çıplak gitmemiz bana hep çok ilginç gelmiştir kıymet, ha bir de ruhların cinsiyeti olmadığına inanırım.

Zamandan Sızan dedi ki...

DENİZ..
ACIMASIZ OLMASA BAZEN İNSANOĞLU HEP TERCİHİM ÇOĞULUKtAN YANA ASLANINDA..

NAZKIZ..
ASLINDA İÇTİĞİNİN ÖNEMİNİ İÇTİĞİNİ TAŞIYAN KABINDAN DAHA ÖNEMLİ OLDUĞUNU ANLAYAN İNSANLAR OLSAK KEŞKE..

AYTAÇ..
BU ARA SENİNLE KONUŞULACAK ŞEYLER DEĞİL BUNLAR BİLİYORUM..BİR KEZ YİTİRDİN BİR DAHA ASLA YAPMA..BU SEFER EN AZINDAN ONUN ARDINDAN YAPAMADIKLARINA DEĞİL YAŞAYIPDA YİTİRDİKLERİNE AĞLARSIN..

GAYKEDİ..
GEÇENLERDE DUYDUĞUM BİRŞEYİ PAYLAŞACAĞIM SENİNLE..HER ZAMANKİ MALUM KONU NEREDEN GELDİK NEYİZ KİMİZ RUH VARMI FALAN DİYE..
CEVAP BENİM İÇİN ÇOK TATMİN EDİCİ OLDU..
"NEREDEN GELDİYSEK ORAYA DÖNECEĞİZ..DAHA NESİNİ MERAK EDİYORSUNUZ!!"

Esra dedi ki...

ve belki de artik tek kisi degildir hayat... asla da olmayacaktir...

Zamandan Sızan dedi ki...

ESRA..
OLMAMALIDIRDA ZATEN.. AMA KEŞKE HEP EN ZARİF HALİYLE DEVAM ETSE BERABERLİKLER VE İKİLİ YAŞAMLAR..

azra dedi ki...

ben yalnızlığımı seviyorum.yalnızlığa alıştım belkide ayrıca bağzı yerlerde yalnızda olmuyoruz olamıyoruz belkide okulda işte çevrende olanlar olabiliyor önemli olan sınır koymak çok sıksıfıkı olan arkadaşlıklar çabuk biten tükenen ve acele yaşana sevgilerden ibarettir bence.yazı iyiydi bu arada sağol.

Zamandan Sızan dedi ki...

HAVİN..
YALNIZLIK PAYLAŞILMAZ PAYLAŞILIRSA YALNIZLIK OLMAZ..
Ö.ASAF..