Kendin olmak seni sen yapan, seni diğerlerinden ayıran, Seni topluluklar içerisinde farklı kılan şeydir. Bu da seni özgürleştiren bir eylemdir..
Isviçre de kendini bulma yaşı 20-25 arası imiş. Aynı araştırma Ankara’da Hacettepe üniverstesi tarafından da yapılmış ve bizim ülkede kendini bulma yaşı 45-50 arası çıkmış!! Hani deriz ya “ ah bu kafayla bir genç olsam “ Oysaki Dünyanın bir yerinde insanlar bu kafayla gençler. Bunu duyunca insan üzülüyor elbette ama bu suçun tamamı bizim değil diye düşünüyorum !!!!
EYA.. HATILATMAK GEREKİYOR BAZEN KENDİMİZE SEVGİLİ ZEHRA SANIRIM.. BEN SIKCA HATIRLAMAK İSTİYOR VE ÖYLE YAŞAMAK İSTİYORUM..
AYTAÇ.. SENLEDE SIKLIKLA KONUŞTUĞUMUZ GİBİ AYTAÇIM BEN OLAMADAN BİZ OLMAMIZ İSTENİYOR BİR SÜRE SONRADA UYANMALAR BAŞLIYOR..İSTEKLER OLMAK İSTEDİKLERİMİZDE HEP SANCILIDIR YA BİZ ARTIK YANLIŞ YAPMAMALIYIZ GELECEK NESİLLERE..AMA HER ŞEY İNSANIN KENDİNDE BAŞLAR BEN BAŞLATTIM ;)
Aslında Sen Farkındalığın farkını yıllar önce keşvetmiş ve öylede ve o ayrıcalıkla da yaşayan yegane, olağan üstü kişiliklerden birisin..
Sen bu isviçreli kardeşlerimzle aynı zamanlar da ve hatta onlardan çok daha önce bu olağan, tarifsiz, zengin kişliğin sahibi olup , " KENDİN " olmuşsun bile Prensesim..
Sen o kadar özel bir kadınsın ki ;
çevrendeki tüüüm insanlar , bırak kendileri olmak istemelerini , nerdeyse " KIYMET "olmaya çalışıyorlar :-) düşün artık ki sen ne kadar da çok “sen” mişsin bile..
Bebişim ; burda anlaşılan tek şey ;senin canın sıkılmııış !
yoksa sen bu attığın başlığı çokkktaaan çözüp, bir okadarda çevrendeki insanlara bu anlamda olaaaağan faydaları olan, çok " özel bir KİŞİLİKsin "
Ben mesela şuan seve seve " KIYMET " olmak isterdim bebişim..
Keşke herkez kendini , senin "Seni, Kendini " yaşadığın kadar yaşaya bilse..
Sen ne hayıflanıyorsun ki, bence asıl biz daha çok Hacettepe Üniverstesini araştırma sonucunu temsil edenler üzülsün :-)
Senin kadar " BEN " olan, farkındalığı yaşayan acaba kaç kişi vardır ki ??
“Bu evrende Seçilmiş özel kadınsın sen , bunu sakın UNUTMA “
Rehavete düşmek yok Pamuk Şekerim, Nutella’m benim ..
sen zaten kendin gibisin Kıymetcim. rol yapmıyorsun, sallamıyorsun, ne söylüyorsan osun. bir kaç yıl oldu seni tanıyalı. hep böyle düşündüm ve zaman geçtikçe de bu düşüncem sağlamlaştı. orada, uzaktasın. henüz birbirimizin yüzünü görmedik. ben, sen zor şeyler de yaşadık. ama hep bildim ki ben senin yaşadığın şehre gelsem, sen koşup gelirsin. kendiliğinden yaparsın bunu. ben blog dünyasında en başından beri samimiyetle varolmaya çalışıyorum. hayata bakışım toz pembe. ya da bu sayfalara sadece olumlu bir şeyler bırakmak istiyorum. bunu yapmamın gerçek bir nedeni var.bunu ancak telefondaki sesimden anlayabilirsin.:) ama çok zorlanıyorum. en ufak bir hata yapsam ya da o gün kendimi iyi hissetmesem aaa...bak gördün mü aslında göründüğü gibi değilmiş denebiliyor benim için. ben buna gülüyorum.:) sıkıldım aslında. ama biliyorum ki... seninle ben birbirimizin sayfalarını düzenli olarak ziyaret etme mecburiyetinden bile sıyrılmış olarak, (ki bu blogculukta zor bir aşamadır değil mi?) birbirimizi seviyoruz. bu beni rahatlatıyor. benim sana duyduğum his, mecburiyetsiz bir sevgi. bu benim için önemli tatlım. öperim çok sevgiyle...:)
7 yorum:
Hem böyle olmak ya da böyle olmaya karar vermek ruhu da yeniler...Ben de istiyorum kendim olmayı :(
DELFİNA..
EVET RUHU DA YENİLER ŞAHANE BİR TESPİT BU ÇOK DOĞRU..
ÖPTÜM SENİ..
Aslinda yasamanin amaci bu...bir bilebilsek...basarabilsek...sevgilerimle
zehra
Kendin olmak seni sen yapan, seni diğerlerinden ayıran,
Seni topluluklar içerisinde farklı kılan şeydir.
Bu da seni özgürleştiren bir eylemdir..
Isviçre de kendini bulma yaşı 20-25 arası imiş. Aynı araştırma Ankara’da Hacettepe üniverstesi tarafından da yapılmış ve bizim ülkede kendini bulma yaşı 45-50 arası çıkmış!!
Hani deriz ya “ ah bu kafayla bir genç olsam “
Oysaki Dünyanın bir yerinde insanlar bu kafayla gençler.
Bunu duyunca insan üzülüyor elbette ama bu suçun tamamı bizim değil diye düşünüyorum !!!!
Daha ne kadar kendimizden kaçacağız?
Kendimize gelme zamanı gelmedi mi?
Ne dersiniz?
EYA..
HATILATMAK GEREKİYOR BAZEN KENDİMİZE SEVGİLİ ZEHRA SANIRIM..
BEN SIKCA HATIRLAMAK İSTİYOR VE ÖYLE YAŞAMAK İSTİYORUM..
AYTAÇ..
SENLEDE SIKLIKLA KONUŞTUĞUMUZ GİBİ AYTAÇIM BEN OLAMADAN BİZ OLMAMIZ İSTENİYOR BİR SÜRE SONRADA UYANMALAR BAŞLIYOR..İSTEKLER OLMAK İSTEDİKLERİMİZDE HEP SANCILIDIR YA BİZ ARTIK YANLIŞ YAPMAMALIYIZ GELECEK NESİLLERE..AMA HER ŞEY İNSANIN KENDİNDE BAŞLAR BEN BAŞLATTIM ;)
" Kendim olmak istiyorum " demişsin..
Aslında Sen Farkındalığın farkını yıllar önce keşvetmiş ve öylede ve o ayrıcalıkla da yaşayan yegane, olağan üstü kişiliklerden birisin..
Sen bu isviçreli kardeşlerimzle aynı zamanlar da ve hatta onlardan çok daha önce bu olağan, tarifsiz, zengin kişliğin sahibi olup ,
" KENDİN " olmuşsun bile Prensesim..
Sen o kadar özel bir kadınsın ki ;
çevrendeki tüüüm insanlar , bırak kendileri olmak istemelerini , nerdeyse " KIYMET "olmaya çalışıyorlar :-)
düşün artık ki sen ne kadar da çok “sen” mişsin bile..
Bebişim ; burda anlaşılan tek şey ;senin canın sıkılmııış !
yoksa sen bu attığın başlığı çokkktaaan çözüp, bir okadarda çevrendeki insanlara bu anlamda olaaaağan faydaları olan, çok
" özel bir KİŞİLİKsin "
Ben mesela şuan seve seve
" KIYMET " olmak isterdim bebişim..
Keşke herkez kendini , senin "Seni, Kendini " yaşadığın kadar yaşaya bilse..
Sen ne hayıflanıyorsun ki, bence asıl biz daha çok Hacettepe Üniverstesini araştırma sonucunu temsil edenler üzülsün :-)
Senin kadar " BEN " olan, farkındalığı yaşayan acaba kaç kişi vardır ki ??
“Bu evrende Seçilmiş özel kadınsın sen , bunu sakın UNUTMA “
Rehavete düşmek yok Pamuk Şekerim, Nutella’m benim ..
sen zaten kendin gibisin Kıymetcim. rol yapmıyorsun, sallamıyorsun, ne söylüyorsan osun. bir kaç yıl oldu seni tanıyalı. hep böyle düşündüm ve zaman geçtikçe de bu düşüncem sağlamlaştı.
orada, uzaktasın. henüz birbirimizin yüzünü görmedik. ben, sen zor şeyler de yaşadık.
ama hep bildim ki ben senin yaşadığın şehre gelsem, sen koşup gelirsin.
kendiliğinden yaparsın bunu.
ben blog dünyasında en başından beri samimiyetle varolmaya çalışıyorum.
hayata bakışım toz pembe. ya da bu sayfalara sadece olumlu bir şeyler bırakmak istiyorum. bunu yapmamın gerçek bir nedeni var.bunu ancak telefondaki sesimden anlayabilirsin.:)
ama çok zorlanıyorum.
en ufak bir hata yapsam ya da o gün kendimi iyi hissetmesem aaa...bak gördün mü aslında göründüğü gibi değilmiş denebiliyor benim için.
ben buna gülüyorum.:)
sıkıldım aslında.
ama biliyorum ki...
seninle ben birbirimizin sayfalarını düzenli olarak ziyaret etme mecburiyetinden bile sıyrılmış olarak,
(ki bu blogculukta zor bir aşamadır değil mi?)
birbirimizi seviyoruz.
bu beni rahatlatıyor.
benim sana duyduğum his,
mecburiyetsiz bir sevgi.
bu benim için önemli tatlım.
öperim çok sevgiyle...:)
Yorum Gönder