..AÇ KALMAMALISIN..

Kuzenimden gelen bir maille toprağın uzunca bir uykuya yatacağı bir dönemde kapıdayken kışın yiyeceksiz kalacak olan dünyamızı sesleriyle ve güzellikleriyle büyüleyen bizim yardımımıza ihtiyaç duyacakları bu zamanlarda onlar için yapılabilecek akıllıca bir duyarlılık..


Annem tam bir temizlik, tertip, düzen kadını olarak adını bile andırmazdı evde bizden başka bir canlının yaşaması fikrine...
Küçükken hatırlarım, kapı önünde kulaklarının ta derinliğinin göründüğü bir sokak ya da kapı önü kedisini beslerdi. Ama nedense ona ilgi duyduğunu mu yoksa sevdiğini mi demeli, hiç hissettirmezdi. Bende tam da bu sebeplerden dolayı sanırım, hayvanlara hep mesafeli olunmalı gibi bir duygu yerleşti...
Bir de hatırladığım; asla balık yemez, yemediği gibi eve de sokmaz, kokusundan nefret eder, evi de çok kokuttuğunu iddia ederdi. Biz yıllarca annemin bu adı konamaz nedensiz -bize göre- tavrı ve red edişleri yüzünden balıksız da kaldık... Babam bize tatillerde yedirirdi... Ama balık ve türevleriyle tanışıklık sadece bu kadarla kalınca ben de yıllarca balık yemenin keyfini bilemedim hâlâ da bilirim sayılmaz...
Annemin yaşamında yelkenlerini indirdiği tek biri var ki, o da Tutkun... Onun isteklerine karşı koymaya çalışsa da çoğu zaman yenik düşer...
Tutkun'un uzun uzun yalvarmaları karşısında dedesi ona bir tavşan getirdi... Ama red ediş sırası bende olmalı ki asla bir tavşanla ilgilenemeyeceğimi beyan ettim. Benim itirazım karşısında o titiz evinde kontrolü altında tutamayacağı hiçbir şeyi barındırmayan annem, o tavşana bir süre yarenlik etti... Bir süre sonra annemin onu severkenki ses tonu beni hep şaşırttı çünkü annem genellikle tavizsiz bir ton takınarak konuşurdu. Oysa bu tavşana inanılır gibi değil ama, tuvalet eğitimi bile vermeyi başardı... Çok sevimli ve çok kokan bu şeker tavşan tüm sevimliliğine ve de Tutkun'a olan zaafına rağmen, annemin kati kuralları ağır bastı ve evden bir süre sonra gönderildi...
Benimse yalnız yaşadığım dönemlerde birkaç beceriksiz tecrübelerim oldu kısa bir dönem kuş baktım ama asla elime bile alamadım..bir kez de balık besledim küvetin su dolu olduğu bir gün tüm iyi niyetimle kendini o küçük fanustan sonra okyanusta hisseder ve özgürce yüzün diye bıraktıktan yarım saat sonra o da tam bir hayal kırıklığıyla sonuçlandı ve böylece başka bir canlının sorumluluğunu alma düşüncesi belirsiz bir tarihe kadar kapandı..